شناسایی و بیماری‌زایی گونه Fusarium oxysporum عامل پژمردگی نهال‌های بلندمازو در منطقه استان گلستان

بلندمازو از گونه‌هایی است که زادآوری طبیعی آن به‌دلیل وجود آفات و بیماری‌های مختلفی از جمله قارچ‌ها، با مشکلات فراوانی مواجه است. به‌منظور جداسازی و شناسایی یکی از قارچ‌های همراه بذر عامل پژمردگی‌ و اثبات بیماری‌زایی آن بر روی نهال‌های بلندمازو، در سال 1386 از دو منطقه جنگلی در استان گلستان (جنگل تحقیقاتی لوه و پارک جنگلی گلستان) نمونه‌برداری صورت گرفت. بذرهای جمع‌آوری شده پس از ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم 5/0 درصد، در 4 تکرار روی محیط کشت غذایی سیب‌زمینی- دکستروز- آگار (PDA) کشت گردید (در هر تکرار 25 بذر). با استفاده از خالص‌سازی و خصوصیات اسپور، اندازه و رنگ آن‌ها، قارچ Fusarium oxysporum از روی بذرهای بلندمازو جداسازی و شناسایی شد. فراوانی این قارچ در جنگل تحقیقاتی لوه درصد فراوانی 35 درصد و در پارک جنگلی گلستان درصد فراوانی 19 درصد به‌طور متوسط در هر نمونه به‌دست آمد که این فراوانی در منطقه اول بیش‌تر از منطقه دوم بود. برای انجام آزمون بیماری‌زایی از پرگنه‌ قارچ سوسپانسیون اسپوری با غلظت 106×2 اسپور در هر میلی‌لیتر تهیه شد و اطراف طوقه هر نهال تازه جوانه زده اضافه گردید. سپس اندام‌های نهال بیمار شده مانند ریشه و طوقه بعد از 6 هفته بر روی محیط کشت غذایی PDA قرار داده شد. علایم بیماری بر روی نهال شامل لکه‌های کوچک پژمردگی بر روی برگ‌ها و پوسیدگی ریشه نهال بود. پس از قرار دادن قطعات کوچکی از بافت ریشه بر روی محیط کشت‌های عمومی و اختصاصی، همان گونه فوزاریوم جداسازی شده از روی بذر (Fusarium oxysporum) جدا گردید که نشان‌دهنده بیمارگر بودن این قارچ بر روی نهال‌های بلوط می‌باشد.